1162

آرامشی رو دارم حس میکنم این روزا

که هییییچ وقت در تمام این ۳۳ سال زندگی نداشتم...

خدا رو هزاران هزار بار شکر میکنم...

به خاطر تمام سختیایی که بهم داد، و در نهایت اینی شد که الان هستم...

سرشاااااار از خوشی و آرامش و امنیت محض...

خدایا هرچقدر که بگم شکر، باز کم گفتم

واقعا نمیدونم چطوری باید شکرگزارت باشم، که بشه واقعا در حد و اندازه لطفت به من باشه...

گاهی وقتا از خودم میپرسم، سروناز بیداری؟؟؟ این تویی؟؟ این تو هستی که داری این روزهای خوب و خوش رو پشت سر میذاری؟؟ واقعا این منم؟؟؟

خدایا شکر

شکر

شکر

شکر

شکر

شکر

من چقدر نادان بودم، که بابت اون سختیا و عذابا کفر میگفتم و غرغر میکردم... ولی تو چیکار کردی؟ بزرگترین هدیه ممکن رو بهم دادی... و اون چیزی نبود جز آرامش... آرامش یعنی همممممممه چیز...