1067

دیشب که داشتیم برمیگشتیم اصفهان، توی مسیر خیلی به خودم فکر کردم... خصوصا به ده سال گذشته، که به نظرم طلایی‌ترین سال‌های زندگی‌م میتونست باشه ولی نبود...

اشتباه‌ترین تصمیمات زندگیم رو گرفته بودم... و خودم زندگیمو خراب کرده بودم، هرچقدر فکر میکردم که مقصر رو پیدا کنم، هیچکس نبود... فقط خودم بودم...

از اینی که الان هستم نه خیلی راضی‌ام و نه ناراضی... اما خراب کردم...

کوته بین و کوته فکر بودم... با خودم میگفتم اووووووووه ۱۰ سااااااال دیگه چی میخواد بشه؟ کو تا ۱۰ سااااااااال دیگه! اما اصلا فکر نمیکردم به سرعت چشم بهم زدنی بگذره...

اشتباهاتم بزرگ و جبران ناپذیز بودن...

امیدوارم ۱۰ سال آینده مقداری راضی شده باشم...